Özbekistan’ın Taşkent Metrosu, yer altı sanat müzesini andıran özgün mimarisi ve dekorasyonuyla dikkat çekiyor. 1972’de Sovyetler Birliği döneminde inşasına başlanan ve genişletilmeye devam edilen metro, 70,8 kilometrelik 4 hattı ve 50 istasyonuyla her gün yarım milyondan fazla yolcu taşıyor.
İlk hattı “Çilanzar” 1977’de, “Özbekistan” hattı ise 1984‘te açıldı. Özbekistan’ın bağımsızlığından sonra inşa edilen “Yunusabad” hattı 2001’de, “Özbekistan’ın Bağımsızlığının 30. Yılı” hattı ise 2020’de hizmete girdi. Metro hattının uzunluğunun 2030’da 150 kilometreye ulaşması hedefleniyor.
Taşkent Metrosu, farklı dönemlerdeki mimari tarzlarıyla da dikkat çekiyor. Orta Asya camilerine özgü kubbe tekniği ve milli desenlerle süslenen kolonlar, her istasyona özgün bir estetik katıyor. İstasyonlar, Yunusabad, Çilanzar ve Almazar gibi yer adlarının yanı sıra Emir Timur, Biruni, Uluğbey, Ali Şir Nevai, Abdulla Kadiri, Gafur Gulam, Aybek, Hamid Alimcan ve Yunus Rajabiy gibi önemli şahsiyetlerin adını taşıyor.
Mimar Alişir Sabirov, Taşkent Metrosu’nun zorlu koşullarda inşa edildiğini ve 9 büyüklüğündeki depreme dayanıklı olduğunu söyledi. Ayrıca, Orta Asya’da ilk kez metroda kullanılan kubbe tekniğinin başarılı olduğunu ve istasyonlara estetik bir görünüm kazandırdığını anlattı. Sabirov, “Taşkent’e gelen herkes, mutlaka Taşkent Metrosu’nu ziyaret etmeli,” dedi.
